हे असं का होतं ( कविता )
हे असं का होतं ?
उगाच मन खट्टू होऊन बसतं
राग नसतो, रुसवा नसतो
असले अंतर भेटीतले तरी
मनाचं पाखरू उडू लागतं
फांदी फांदी शोधू लागतं
हे असं का होतं ?
दरवाजावर टक टक करतं
तुझ्या पावलांची चाहूल घेतं
कडी उघडण्याचा आवाज ऐकतं
किलकिल्या डोळ्यांनी फटीत बघतं
चेंगरल्या पंखांनी टवकारू लागतं
हे असं का होतं ?
दार उघडतं, आणि बंद होतं,
चिमुरडं उर धडधडून उठतं
चौकट सोडून खिडकीत जातं
तावदान, हलकड्या आपटू लागतं
चोचीचा आ वासून हुंदडत रहातं
हे असं का होतं ?
पंख आपटतं, चोच घासत
व्याकुळ, हळवं खूप आसुसतं
उठता बसता घिरट्या घालतं
खोल खोल काळजाचा ठाव घेतं
उलघाल करीत माणूस शोधतं
हे असं का होत ?
त्याचं शिवार , त्याचं माळरान
सारंच सैरभैर, सारंच हैराण.
नुसती तगमग, रणरण भयाण
उठता बसता, कोलमडू लागतं
दे माय धरणी ठाय म्हणतं
हे असं का होतं ?
तुझ्या घरट्यात शिरू पहातं
कट्टीबट्टी धरू लागतं
थोडं हट्टी, थोडं अवखळ
तुझा आडोसा शोधू लागतं
ओक्साबोक्शी रडू लागतं
हे असं का होतं ?
जयवंत.
( २१/०६/२०२०)
उगाच मन खट्टू होऊन बसतं
राग नसतो, रुसवा नसतो
असले अंतर भेटीतले तरी
मनाचं पाखरू उडू लागतं
फांदी फांदी शोधू लागतं
हे असं का होतं ?
दरवाजावर टक टक करतं
तुझ्या पावलांची चाहूल घेतं
कडी उघडण्याचा आवाज ऐकतं
किलकिल्या डोळ्यांनी फटीत बघतं
चेंगरल्या पंखांनी टवकारू लागतं
हे असं का होतं ?
दार उघडतं, आणि बंद होतं,
चिमुरडं उर धडधडून उठतं
चौकट सोडून खिडकीत जातं
तावदान, हलकड्या आपटू लागतं
चोचीचा आ वासून हुंदडत रहातं
हे असं का होतं ?
पंख आपटतं, चोच घासत
व्याकुळ, हळवं खूप आसुसतं
उठता बसता घिरट्या घालतं
खोल खोल काळजाचा ठाव घेतं
उलघाल करीत माणूस शोधतं
हे असं का होत ?
त्याचं शिवार , त्याचं माळरान
सारंच सैरभैर, सारंच हैराण.
नुसती तगमग, रणरण भयाण
उठता बसता, कोलमडू लागतं
दे माय धरणी ठाय म्हणतं
हे असं का होतं ?
तुझ्या घरट्यात शिरू पहातं
कट्टीबट्टी धरू लागतं
थोडं हट्टी, थोडं अवखळ
तुझा आडोसा शोधू लागतं
ओक्साबोक्शी रडू लागतं
हे असं का होतं ?
जयवंत.
( २१/०६/२०२०)
ब्लॉग प्रशासकाने ही टिप्पण्णी हटविली आहे.
उत्तर द्याहटवा