गोफ
गोफ
मी चालतो आहे
सात पावले , वामनरुपी
व्यापून तुझ्या भाळावरचे
अवघे निरभ्र आकाश
ओंजळीत धरू पाहतो
तझ्या कातळा पल्याडचे
तेजःपुंज , सूर्यबिंब.
अथांगात डुंबणारे तुझे
मन अवघे , सदैव निर्वेध
अलगद विसावेल तुझ्यासह
माझ्या प्रवाळ हृदयी
गवसेल जरी कधी
क्षणभर एकांत , उसंत
कवेत घेईन असाच मी
तुझ्या सगर्भ निर्झरांना
तारून नेईल एकतरी मी
माझे गलबत शिडाचे किनार्याना
तिथेच होईल प्रीतीसंगम
इहलोकीच्या पुनर्जन्मीचा
स्वर्गीच्या गाठींवर बांधीन मी
गोफ् सुरेख रेशीमगाठींचा
जयवंत कुलकर्णी
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा